Recital to ukoronowanie wieloletniego i żmudnego procesu kształcenia wokalisty. Moim zdaniem najtrudniejsza forma sceniczna. Wykonawca jest „nagi”. Nie ma żadnych efektów specjalnych – kostiumów, innych artystów, odpoczynku. Śpiewak, Pianista, scena i Publiczność. 20 utworów trzeba wypełnić sobą – głosem, gestem, ciszą. Widać każde zawahanie, słychać każdy dźwięk. Wokalista mierzy się sam ze sobą, ze swoimi lękami, tremą, wystawia na próbę pamięć, koncentrację. Odczuwa nieopisane zmęczenie fizyczne i psychiczne połączone z nieporównywalną do niczego satysfakcją i euforią!
Przygotowanie do recitalu trwa około 7 lat (mówię o profesjonalnym występie) i składa się z nieskończonej ilości maleńkich elementów:

- lekcje śpiewu (regularne, cotygodniowe lekcje, których celem jest nauka techniki wokalnej, na którą składa się: prawidłowa dykcja; kluczowe dla śpiewaków wszystkich gatunków – właściwe kształtowanie samogłosek; świadomość ciała; relaksacja; ćwiczenia oddechowe; ćwiczenia obejmujące cztery układy tworzące głos – oddech, fonacja, rezonans, artykulacja)

- kursy (podczas których pracuje się ze śpiewakami, pianistami, aktorami i innymi specjalistami, którzy pomagają w rozwoju scenicznym oraz interpretacji. Podczas kursów są prowadzone otwarte lekcje, które uczą, jak pokonywać tremę oraz jak zachowywać się na scenie)

- koncerty (od pewnego poziomu nauki regularne koncerty są niezbędnym elementem kształcenia wykonawcy. Ważne, żeby młody artysta nie występował za wcześnie, kiedy nie jest gotowy i kiedy czuje presję. Jeśli tak się zdarzy konsekwencje są bardzo poważne – może mieć problemy z tremą i czuć się niepewnie na scenie przez długie lata. Dlatego należy zaczynać od występów z utworami doskonale przygotowanymi i łatwymi, aby zapewnić całkowity komfort wykonawcy i budować niewzruszoną wiarę w siebie)

- zajęcia dodatkowe (w zależności od repertuaru potrzebne są dodatkowe konsultacje z dykcji, aktorstwa, czasem z tańca, świadomości ciała, gestu. Bardzo przydaje się coaching sceniczny – jak opanować tremę i budować charyzmę na scenie, itd)

Kluczową postacią recitalu jest Pianista. Jest prawdziwym oparciem dla wokalisty. Doskonała współpraca, wzajemne oddziaływanie, partnerstwo, inspirowanie jest podstawą recitalu.
Występowi towarzyszą niezwykłe emocje. Nie da się ich z niczym porównać! To jak przejście do innego wymiaru - można poznać swoje granice, wyzwolić potencjał, odwagę, charyzmę i siłę. Napęd na wiele miesięcy i ogromna satysfakcja!
Wszystkim osobom, które uczą się śpiewu życzę takiego doświadczenia!

 

 

Jeżeli masz pytania, napisz:

Eliza Szulińska - fb

eliza.szulinska@gmail.com